Saat 9'a kadar sadece plan yaptım. Size yemin ediyorum hayatımın en stresli saatleriydi. Heyecandan kalbim küt küt atıyor, midem bulanıyordu. Biraz rahatlamak için kahvehaneden çıkıp 15 dakika kadar amaçsızca yürüdüm. Bir yandan sakinleşmeye çalışıyor bir yandan da akşama ne yapacağımı düşünüyordum. Bu iş böyle olmayacak deyip yol kenarındaki bir internet kafeye girdim. internet kafeciye en uzaktaki masaya oturup Google’da
“Nasıl öpüşülür”
“ Erken boşalmamak için ne yapmalı?”
“Karşı cinsi nasıl tahrik ederim?”
Gibi son derece müstehcen şeyler yazdım. Yarım saat kadar internet kafede oturduktan sonra karnıma doyurmak için dürümcüye gittim. “Sadede gel lan dürzü!” dediğinizi duyar gibiyim.
Neyse saat 15.00 a kadar mal gibi oyalandım. Saat 15.00 sularında eve geri döndüm, ev boştu ailem nerde diye kendimle çelişirken bu gece memleketim olan Sürmeneye gideceklerini hatırladım, ev boştu şans artik, ayağıma kadar geldi!