Nerede kalmıştık sevgili zanzalar?
O gece sabaha kadar ağladım. Belki de sadece 1 saat uyuyabildim. Uykulu bir şekilde saat 07.00 gibi kalkıp okula gittim. Otobüsteyken aklımda birçok şey vardı. Bana yakışanı mı yapmalıydım yoksa Kadere’e yakışanı mı?

Kafamda binlerce soruyla dalgın bir şekilde okulun içine girdim. Bütün gün ne yapmam gerektiğini düşündüm. Kafamın içinde binlerce soru dönüyordu. Büyük bir kararsızlıkla sınıftaki binlerin birinden Kader’in telefon numarasını aldım. Okul bitene kadar hiç kimseyle konuşmadım. Okul bitince de doğruca eve gittim. Yine sıradan bir inek gibi çalışma masam'da oturuyordum ancak bu seferki ders için değil, intikamım içindi.

Kader’e cennetteki sinema salonlarında izletileceğini tahmin ettiğim o videoyu gizli numaradan yolladım. Cevap yazdı:
-Sen kimsin?
-Bu videoyu babana yollamamı ister misin?
-Ne istersen yaparım, Ne istersen…
(Burada müdahale etmek isterim. Kendinizi benim yerime koyun. 17 yaşında bir liselisiniz. Nefret ettiğiniz ama bir o kadar da beğendiğiniz bir kız size “Ne istersen yaparım, Ne istersen…” diye yazıyor. Aklınızdan ne geçerdi?)