Bölüm2- Deli duman

Savaş, yemekteyken babası Yunus'un sürekli Betül öğretmene bakmasından rahatsız olmuştu. Sanırım bu bakışlardan Betül Öğretmende rahatsız olacak ki sofradan yemeğini bitirmeden iznini isteyip kalktı. Yalnız yaşayan bekar bir kadın olarak sürekli bu tür tacizlere maruz kalması gerçekten çok can sıkıcı olmalı. Betül Öğretmen, sofradan ayrılıp evine gidince Savaş o gerginliği hissetmişti. Bu olup bitenlerden annesinin hiç haberi yok gibiydi. Savaş, yemeği bitince odasına çekildi. Bir süre sırt üstü yatarak tavanı inceledi. Tavandaki kirli izler ile hayallerini canlandırmaya çalıştı. Sarı saçlı,bal gözlük ve açık tenli,ne zayıf ne de şişman. Aradan uzun bir süre geçti hala aynı mıdır acaba ? Kim bilir belki biraz kilo aldı ve saçları uzadı, belki de siması çok değişti artık onu sokakta bile görse tanıyamayacak. Ruhunu kaplayan bu karamsarlıktan kurtulmak istercesine yataktan kalktı. Pencereye yöneldi ve perdeyi çekti. Dışarıya baktı kimse yoktu saatler ilerledikçe sokaklar tenhalaşmıştı, bu mahallede erkek yada kadın kim olursanız olun gece saat 10'dan sonra sokağa çıkmak pek akıl karı değildir. Hayatının şu sokak kadar boş olduğunu düşündü. Bir sigara yaktı, babasının Betül Öğretmene nasıl baktığını hatırladı. Aklından bu kötü düşünceleri kovmaya çalışıyordu düşünmesi bile korkunç! Gerçeklerden korkan bir düşkün gibi art niyetli düşünmekten vazgeçmeyi denedi farklı ihtimalleri düşündü. Ancak o kötü tilkileri kafasından atamıyordu.