Ev ahalisi şokta, ben sanki askerliği bitirmiş gibi evimi köşe bucak inceliyordum. Güzel bir duş yaptım önce. Hem de 2 dakika değil. baya yarım saat falan. Düşündüm. kocaman 1 hafta vardı önümde. gezecektim tozacaktım, facebooktan bile "sonunda istanbul" yazdım. Dedim ya sanki senelerce askerlik yapmışım da askerlik bitmiş gibi.

Dagitim izninin ilk gunu istanbulda deli gibi kar yagiyordu ve biz babamla balik tutmayi cok sevdigimiz icin balik avi malzemecisine gittik. Bir suru capari kursun aldik sanki birkacgun sonra gitmeyecekmisim gibi.

Eski sevgilimi aradim. Ben dagitim iznindeyim askere gittim biliyor musun dedim. Inanmadi. Normaldi inanmamasi. Cunku her kavgamizds sanki ina bisey olacakmis gibi onu askere gitmekle tehdit ediyordum. Cok uzatamadim. Aile sevgisi aileden ayrilacak olmak bir de bikinmez bir yere gorev yapmaya gidecek olmam nedeniyle pgibolojim yeterince bozulmustu. Bu arada birkac arkadsimla gorustum fakat bunlarin disinda izinin nasil bittigini hic mi hic anlamadim.