Yaklaşık 1 dakika kadar Ahmed’in söylediklerini anlamaya çalıştım. Benim duymadığımı gördükçe daha yüksek sesle konuşmaya çalışıyordu ama ben bi gibim anlamıyordum. Neyse 1 dakika süren o uzun krizden sonra telefonumun sms bölümünü açıp Ahmede’e verdim. Ahmed’in derdini anlatması bu kez kısa sürdü.
Telefonumda yazan o kutsal cümle şuydu:
“Kardo arkana bak”

-

-
O muazzam cümleyi okuduktan sonra bir mahalle karısının meraklılığıyla arkama döndüm.
işte o “an” sevgili dostlar… Umut Bulut’un Schalke’ye attığı 3. gol kadar gereksiz… Her ne kadar “gereksiz” diye tanımlasam da GOoLLLLLL diye ayağa sıçramak istediğim o “an” Hayatımın en enteresan anlarından biriydi.. Kader denen o profosyonel kevaşe kendisine bir “fakbadi” bulmuş, çıldırmışçasına öpüşüyordu…Ama ne öpüşme.. iddia ediyorum hiç bir yetişkin içerikli filmde öyle bir sahne göremezsiniz. Ne yalan söyleyeyim ben de sizler gibi etten ve kemikten yaratılmış acizane bir varlık olduğumdan o “an” dul kadınlar gibi ateşlenmiştim. Kader hiç bu kadar ilgimi çekmemişti.

Ahmed’in dürtmesiyle kendime geldim. Kendime geldiğimde ilk yaptığım cebimden telefonumu çıkarmak oldu..