Başta herkes gibi para en çok nerede diye bakmıştım tıp okurken. Uzman olmaya o kadar uğraşıcaz bari ekmeğini yiyelim diye düşündüm. Sanırım 3. senemde karar vermiştim kadın doğumcu olmaya. Ama sebebi para olmaktan öte tutkuya dönüştü. Üniversite bitene kadar hiç doğum yaptırmadım ama bir çok ameliyata girdim. Stajerlik yıllarında ameliyat gözlem hakkı oluyor hocanın da izniyle girebiliyorsunuz. En çok hoşuma giden doğum sonrası o yatakta halsiz bir şekilde yatan kadının çocuğunu görünce gülümsemesi. Sanırım o his beni çok büyüledi. Bir çok ameliyat sonrası teşekkürlere boğulan tanıdıklarım var. Yorucu tabiki ama sanırım tıp da hissiyatı en güzel olan alanlardan birisi. Beni de etkileyen mesleği yaptığım süre boyunca o hissi sürekli tatma isteği.

norosirurji konusunda devam et derim. Benimde aklımda vardı. Ama YÜCEL KANPOLAT ın hayatını bir gözden geçir derim. Düşündüğün alanın bire bir içinde yaşamış bu ülkenin gördüğü muazzam hekimlerden biridir kendisi.

Teşekkür ederim ben de görebildiğim kadar ameliyat görmeye çalışıyorum poliklinik servis falan o hastalara dışardan bakmaya çalışıyorum ama dedigin gibi küçük bir çocuğun hastane koridorunda tek başına oynamaya çalıştığını görünce ben bu insanlara faydalı olmalıyım içgüdüsüyle bu bölümü istedim ins olur ve pişman olmam