+39
ismi Melissaydi. Sırpmış. Oraya gitmek icin para topluyormus. Annesi alzhemir hastasıymış ve orada kalıyormuş. Ona gitmek istiyormuş ama parası yokmuş. 17 yaşında istanbula kaçmış. 5 senedir burdaymis. 22 yasindaymis suan daha. Uzuldum icten ice. Gencecik bir kiz. Yuzune baktim. Dokunsan aglayacak gibi bir masumluk vardi yuzunde. Su klupte bu yuzu baska hic bir huurda gormemistim gormeyecektimde. Ceketimi cikarip ona verdigimde gozlerime bakti. Cok guzel bir kizdi ama yorulmustu. Gozlerinin kenarlarinda derin cizgiler vardi. Cok yorulmustu. Yuzu o kadar guzeldiki. Sonra sigarasi bitti. Hersey buraya kadar diye mırıldandı. Elimden tuttu. Nereye gidiyoruz dedim. Arkasindan kosturuyorduk. Merdivenlerden asagi inicez sandim ama inmedik. Ust katta bir odaya soktu beni. Sandalyeye oturttu. Altini cikartti, siyah dantel camasirinida. Sadece onu izliyordum. Boyle bir sey istememistim. Pantolonumu çözdü. Ve ellerimi boynuma sarıp üzerime oturuyordu ki bir an kendime geldim. hayir boyle bir sey istemiyorum diye mirildandim. Gozleri kocaman acildi. Neden geldin peki diye sordu. icmisti ama sarhos degildi.