Cemre ise bana şöyle dedi:Bende sana, birbirmizi asla bırakmayalım! ikimizde ağladık ve sağlık ekipleri geliyordu bizi hastahaneye zütürdüler. Savaşdan 2 yıl geçmişti ve biz Cemre ile çok fazla yaralandığımız için ordudan ayrılmıştık. Onunla 2 yıldır evliydik hatta çocuğumuz bile vardı. Babam ise benimle gurur duyuyordu çünkü onun hayallerini gerçekleştirmiştim çok mutluydu.BU GÜNLÜK ESKi BiR KÖYDEKi YIKIK BiR EVDEN ÇIKMIŞTIR VE HiKAYENiN ORTA ÇAĞDA GEÇTiĞi DÜŞÜNÜLMEKTEDiR.

BEYLER HiKAYE BiTMiŞTiR OKUDUĞUNUZ iÇiN TEŞEKKÜRLER...