Bir süre yağmur altında bekledikten sonra bir asker geldi yanıma. Katılım mı? dedi. Evet dedim. Gel bakalım deyip beni bir grubun içine soktular. Herkes yeni herkes şaşkın ama millet kaynaşmaya başlamış bile. Ben asosyal olduğumdan kimseyle arkadaş olamadım tabi... Sonrası nasıl olacak diye düşünürken öyle zincirleme şekilde prosedürleri gerçekleştirdik ki, bir komuta zinciri içerisinde olduğumu anlamaya başladım. Önce birkaç kağıt verdiler doldurduk. Sırayla bir kağıt verdiler bir diğer masaya bıraktık. Bunlardan en çok etkilendiğim ise verasetname denilen kağıttı. Askerde ölürsem haklarımın kime verileceğini seçmemi istiyordu. taktan yer burası işte dedim kendi kendime. Sırasıyla iğne olduk, kilomuza bakıldı. Pgibolojik rahatsızlığı olan var mı dediler. Ben de el kaldırdım. Herkesin içinde ters bir şekilde ne rahatsızlığın var dedi. ( o kadar çok mal askerden yırtmak için başvurmuş ki herkese yalancı gözüyle bakıyorlar. Ne rahatsızlığın var dedi, Ankisyete bozukluğu dedim. Ne ilaçlar kullandın bu güne kadar dedi, *** *** *** dedim. kağıdımı istedi ve bir not yazarak beni pgibolog bir teğmene yönlendirdi. Orda birkaç sorudan sonra askerliğin boyunca RDM'(rehberlik danışma merkezi) destek alabilirsin, şimdi başlatalım mı fakat sonuçları olur geri destek olursun dediler. Ben de aslında artık çok sorunum olmadığını ve tedavi olmak istemediğimi belirttim.
Bu arada RDM ne güzel demeyin silahınız olmaz ama ne kadar gibimsonik iş varsa ona koşarsınız. tak temizlersiniz...

Okuyan var mı kendi kendime yazmıyorum değil mi?