edit: Hikayemde çok fazla kanlı bıçaklı olay yoktur, 1 tanecik leşim var sadece.

edit: Arkadaşlar yazığım hikaye herhangi bir ticari amaç gütmemektedir. Yazılarımın ticari amacla kullanılması durumunda gereken tedbirleri alacağımı bildiririm.

Öncelikle askere henüz gitmemiş ve doğuda askerlik yapmaktan endişelenen arkadaşların hikayemi okumamalarını tavsiye ediyorum.

Mardin 70. Mekanize Piyade Tugayı. Anlatılanlara göre olaysız ve sorunsuz şehir Mardin. Birlik ismi verdiğim için yaşanan seneyi söylemeyeceğim, isimleri de değiştirerek anlatacağım.

Gerçek şu ki askere koşa koşa gitmedim. Hatta birkaç sene yoklama kaçağı olarak dolaştım. Gitmek istemememin yanı sıra aileme bakmakla da yükümlüydüm. Çünkü babam emeklilik gününü doldurmasına rağmen yaş dolayısıyla emeklilik bekliyordu ve evin geçimini ben sağlıyordum.

Babamın emekli olmasını takriben 1 ay sonra askere gitmeye karar verdim. Doğuya düşme korkusu hep vardı içimde nedense, sanki doğuya giden herkes ölecekmiş gibi. Askere gittiğimde anladım, şehit olmak aslında güle oynaya askerden dönmeye tercih edilebilecek bir mertebe. Orada gördüm ki doğulu arkadaşlar batıya düşmekten, batılı arkadaşlar da doğuya düşmekten korkuyor.

Neyse uzatmayalım. Askerlik şubesine gittim. Bir güzel karşıladılar beni. Kimlik bilgilerimi sisteme girdikten sonra görevli bana "baya da geç kalmışsın" dedi. Hazır mısın diye gülümsedikten sonra sisteme girişimi yaptı. Balıkesir Merkez Komutanlığı bakım okuluna düşmüştüm. içim sevinçle doldu. Vay be balıkesir dedim. Kızları da güzeldir...