Ertesi sabah erkenden Eylül'le buluştuk. ilk kahvaltı yaptığımız yere gittik. Nostalji yapalım biraz diye düşündük. 2 tost 2 çay söyleyip sohbete başladık. Klagib ne yaptın nasılsın sohbetinden sonra konu benim istediğim yerlere gelmeye başladı

-Arkadaşlık çok uzadı bence dedi teklif et artık diyordu resmen ama ben sadece
+Bencede dedim
-Benmi sorayım dedi
+Neyi dedim bilmiyomuş gibi yaparak
-Biliyosun işte dedi
+Bilmiyorum ki açık konuşsana dedim hiçbişey diyemedi kızarmıştı utancından amk. Bende o anın keyfini çıkarttım gülerek.

Tostlarımız gelmişti o arada bizde sohbeti yarıda bırakıp kahvaltımızı yaptık. Kahvaltı sırasında okuldan konuştuk sınav falan o tür sıkıcı sohbetler yani. Kahvaltımızı bitirip hesabı ödemeye gittim baktım bu yine peşimden geliyo. 1 yıl önceye bir selam çakıp Eylül'e döndüm.

+Buraya gelince kasaya uğramak farz oluyo galiba sende dedim
-Evet öyle oluyor dedi gülüyor bide bende gülmeye başladım
+Öncekinde sen ödedin sıra bende dedim. 10 dakika kadar tartıştık en sonunda zafer bayrağını göğe çeken ben oldum.

Mekandan çıkınca koluma girdi ve klagib sorumuz olan "şimdi ne yapalım" sorusu gündeme tekrardan geldi.

-Bence sahile geçelim dedi
+Başka şeylerde yapabiliriz dedim
-Yok ya sahile gitmek istiyorum dedi.
+Tamam dedim mecburen ve sahile doğru yola çıktık. Yol boyunca benim hedefim yok diye beynimi şişirdi.

-Hayatım bak bir hedefin olsun artık sınava giricez yakında
+Hedefim olsa ne değişecek çok abartıyosunuz bu hedef olayını.
-Hedefi olmayan gemiye rüzgar bile yardım etmezmiş hocami gerisini sen düşün dedi.
+Kendimi hiçbir mesleğe yakıştıramıyorum ama senin için düşünücem dedim ve konuyu kapattım.

edit: millet uyudu sanırsam bende biraz yatıyım Allah rahatlık versin