Babamsız 14 günüm geçti bile son 1 senede zaten onsuz geçiyor gibiydi ama yinede hayattaydı anlayacağınız 14 gün önce hayata gözlerini yumdu babam akciğer kanseri hastasıydı ne kemoterapi ne ışın tedavisi hiç biri fayda etmedi babama ölmeden son 3 hafta çok ağrısı vardı babamın evde tedavisini yapıyordu annem ama hastalık ciddileşince hastaneye yatırdılar 2 hafta falan hastanede yattı babam ağrısı bir nebze olsada dinsin diye en ağır morfinleri verdiler yine dinmedi ben hiç bir zaman ümidimi kesmedim derdi veren Allah dermanınıda verir diye ama babam için tek derman ölümdü belkide. Bu arada kendimi tanıtamadım ben 15 yaşında bir kardeşinizim çoğunuzun kardeşiyim benden küçükler varsada onlarda benim kardeşim babam ölmeden son 3 gün hastanede kaldım ama keşke kalmasaymışım gözlerimin önünde eriyordu babam 3 gün sonra 14 ağustosta acı haber geldi babam ölmeden bir gün önce felaket yağmur yağdı içime doğmuştu sanki kötü birşey olacağı ben köye gelmiştim o gün evdeydim televizyonu açtım izliyodum eve kuzenim geldi morali bozuktu biraz o arada sela verildi ben inşAllah babam değildir diye dua ederken babamın ismi duyuldu selada o an ölüp ölüp dirildim sanki hemen içeriye koştum ağlayarak duvarları yumruklamaya başladım ardından cama yumruk atıp kırdım ama keşke yapmasaydım babam hasta olduğu sürece bir kez bile isyan etmedi Allaha hep haline şükretti keşke yapmasaydım dememin sebebi ise isyan ediyormuş gibi olmamdı biraz sakinleştikten sonra cenaze gelmişti herkes ağlıyordu teyzemler halamlar amcamlar vs