---devam beyler---

Biz eğlenceden zamanın nasıl geçtiğini anlamadık ve yine birbirimizden saklanirken büyük olan kuzenimi hiç bir yer de bulamadığımızı farkettik. Başta endiselenmedik tabi fakat sonra zaman iyice geçince onu aramaya başladık yaklaşık 1 saat aradık ama hiçbir yerde onu bulamadık.  Kardeşim olanları ailelerimize hemen haber verdi.

Hani derler ya "sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer" diye. Bir süre sonra sütü içip yine ağzını yakar insanoğlu. Hele bir de daha küçük bir çocuksa. Bu sefer biliyordum annemden iyi bir dayak yiyeceğimi fakat tek endişem kuzenimin bulunmasıydı. Ben ve diğerleri tam Vezirhan jandarmasina haber vermeye giderken kardeşim, kuzenimi eski evde ki küçük bir dolabın içinde buldu. Ama buna sevinsek mi yoksa üzülsek mi bilemedik neden mi?

Çünkü korkudan yüzü bembeyaz kesilmişti. Buna hiçbirimiz anlam veremedik fakat sonrasında ağzından kekeleyerek zar zor 2 kelime çıktı "g-gö-gördüm o-onu" hala daha hatırlarım tüylerim onun surat ifadesini görünce diken diken olmuştu. Fakat ne görmüştü, neyden bu kadar korkmuştu. işte bu, diğerleri için sadece karanlıktan korkmuş bir çocuğun onlara uydurduğu bir hayal ürünü gibi gelirken, bana o evde çok daha farklı bir gizem olduğunu düşündürdü...

Devam edeceğim beyler siz rezleri alın bende bi sigara yakıp geliyim

http://c12.incisozluk.com...11502/5/1063405_o54b6.jpg