Bir hafta sonra Kadir Ankaraya yanıma geldi. Gittim aldım dostumu yanıma çıktık Ankarayı geziyoruz altımızda araba da vardı bir güzel eğlendik. Akşam üstü de güzel bir film izlemeye sinemaya gitcektik. Eskiden internetten indirirdik bize gelirdi annem bize mısır patlatırdı beraber izlerdik, şimdi yine benimleydi. Adam gibi adamdı. O da asosyal birisi olmaktan çıkmış Google'ın Türkiyedeki konferanslarına katılıyordu öğrenci olmasına rağmen, önemli yazılım şirketleriyle bağ kurmuştu. ikimiz de yoluna koymuştuk hayatımızı. Derken Kızılay Avm'nin oraya geldik Ankaralılar bilirler. Burası aynı zamanda Zeynep 'i ilk gördüğüm yerdi.

Beynimden vurulmuşa döndüm. Skor artık 1-1'di.Barda dövdüğüm soytarı ile Zeynep kolkola dikiliyorlardı kapının girişinde. Zeynep beni görünce tanımazlıktan geldi tedirgin oldu, oğlan ise beni görmemişti. Korkmasının sebebi olay çıkarabilirim diye düşünüyor olmasıydı. Sorun çıkarmadım kalabalığın arasından ciddi bir ifadeyle sıyrılıp içeriye girdim. Köşeyi dönünce gözlerim dolu dolu oldu. isyan edemiyordum bu hayatı ben seçmiştim. Ama onu çok özlemiştim, yanında olmayı hak eden ben iken ne geriye dönebiliyor ne de önüme bakıp başka kızlarla birlikte olabiliyordum. ikinci darbeyi o vurmuştu, durum berabereydi...