Öncelikle selamun aleyküm beyler. Bende sizin gibi bir gencim. Bundan birkac ay önce bir kizla tanistim. Kiz guzel degildi belki ama beyler gorseniz masum,saf bir tipti. Ya da ben oyle sandim amk. Kıza 2 ayımı verdim hep onunla konustum iltifatlar yagdirdim. Üstüne titredim beyler bildiginiz. Hani babaniz size kiyamaz oraya buraya fazla gondermemeye calisir. Bende oyle yapiyodum. Hayatini kisitlamiyodum ama ustune titriyodum. Kesinlikle evlenecegim kiz olmaliydi. Baskasiyla mutlu olamazdim imkani yoktu oyle bir prensip yoktu. Tabi bana göre oyledi. Kiz mesajlarima bazen gunler icinde cevap veriyodu. Her bulusmak istedigimde bi işi cikiyodu. Aga seviyordum. Her yanlisini goz ardi edecek kadar,her yaptigini affedecek kadar seviyordum. 2 ay sonra beni aradi. Biz simdi sevgiliyiz ya dedi. Ben nasil mutlu oldum bak kabul etmeye basliyor felan diye havalara uctum. Kiz ben ayrilmak istiyorum dedi. Sadece sen degil ben kimseyle mutlu olamiyorum dedi. Bur ay sonra haberini aldim Savaş diye biriyle cikiyormus. Mesaj attim. Agladim beyler. Ama gidisine degil beyler.
Ben verdiğim zamana agladim.
Karşiliksiz sevgime agladim.
Onun icin yaktigim sigaralara, gibilen cigerlerime agladim.
Ben kendime, safligima agladim beyler.