Oyle oturuyorum denize bakip dusunuyorum. Yas 25 ama bakmayin 25 olduguna bana sorsalar 45 der gecerim. Tam 3 sene oldu ama hala ruyalarima giriyor artik ruyami kabusmu anlayamiyorum. Diyorum bazen hic uyumasam uyku hapi alsam ölürmuyum acaba diye. Mallik iste nabarsiniz insan ne yapcagini neyi dusundugunu neyin dogru neyin yanlis oldugunu fark edemiyor. Hele bide rabbinin verdigi hayati giben dallamalar ordusu olunca mazisinde insan harbi hayatinda hic birseye anlam veremiyor. Yoruldum artik gozlerim mosmor ve hastayim beyler. Beyler tiroit kanserini yenmis adamim ben hemde yasadigim veya bana yasatilan o yillardan sonra. Yendim ama ama olmamis beyler ödem varmis yine olmamis onuda becerememisim beyler yanimda kimse yok. Annem zaten yok babamda bir huuryla evli canakkalede hayatini yasiyor gani gibi zenginler birde cocuklari var huur cocugu. Ben kimim ben hicbirseyim. Ne o beni istiyor ne ben onu...