Yarı tedirginlik ile başladım ısınmaya, antrenman sıklaşınca, başladılar dövüşe, spanik deniyordu buna ama spanikten daha çok herkes kendini ıspatlama peşindeydi, çok tedirgin olduğumu gören benden 2 yaş büyük olduğunu düşündüğüm biri geldi, korkma dedi. Neden dedim, bazı şeylerin sonunu düşünürsen kazanamazsın, anlık yaşa dedi. Eyvallah dedim. Herkes gibletiyle karşılaşırken sıra bana geldi, karşıma 7 aylık bir taksör çıkaracaktı. Başladık, ben genelde savunma yapıyorum, vuramıyorum bile kontraya çıkar diye, çocuk başladı girip çıkıp vurmaya.