https://youtu.be/yCmSfBMSCi4

Bir kardeşimiz göndermiş ya bin kuruları ağlatmak zorunda mısınız ? Yarım kaldım, evet ekgib birşey var. Ekgib olan şeyi ister istemez her gün, her akşam görüyorum aslında. Mutfağa giriyorum kahve fincanlarını görüyorum, dönüyorum dolaba sodalarını görüyorum. Oturma odasında o gibko sandalyeyi görüyorum. Banyoda bornozunu görüyorum. Ayakkabılıkta babetlerini görüyorum. Hiç yıkayamadığım, yıkamadığım kirli sepetinde çoraplarını, tişörtünü, şortunu görüyorum. Yatak odasında kokusunu hissedebiliyorum. Elele gezdiğimiz yerlerde adımlarını hayal ediyorum. Artık tuborg değil efes içiyorum. Camel değil winston içiyorum. Kahve içmiyorum mesela. izlediğimiz filmleri tekrar tekrar izliyorum. Yatak odasına gittiğimde sol tarafımın üzerine yatıyorum dizlerimi karnıma çekiyorum hatta şizofrence gelecek ama kendi elimi tutuyorum. Sol tarafımdaki sızıntıyı dindiremiyorum. Onada gidemiyorum, gitmiyorum. Mutlu olduğunu umuyorum. Mutlu olduğumu umduğunu biliyorum. Mutsuz değilim, yalnızım sadece. Milyonlarca insan içinde yalnız. Ellerim cebimde geziyorum. Ağzımda sigaram başım yere eğik. Hikayesi bitenler rakı içer derlerdi ben şaraba devam ediyorum genellikle. Umutluyum dersem yalan olur. Değilim.. Ama vazgeçemiyorum, kanserli yerimi kesip atamıyorum beyler.