hiç bir yer kabullenmiyor bizi bugün fark ettim bunu.

biraz kafa dinliyeyim bir değişiklik olsun insan göreyim tanıyayım dedim dışarı çıktım biraz. çıkmaz olaydım.

önce yürümekte sıkıntı yaşadım yollar çok kalabalıktı sürekli omuz yiyor sarsılıyordum yürürken. bir türlü beceremedim onlar gibi atik yürümeyi. daha sonra bir bara gideyim 1-2 kadeh viski içerim galatasaray maçını izlerim dedim. girdim barlar sokağına.

hiç bir mekana almadılar... Neymiş efendim damım yokmuş, tek kişilik masa açamıyorlarmış. ulan asıl yalnız adam içer te huur çocukları. nerede içeceğiz biz nerede efkar yapacağız. sinirlendim çıktım gittim meydana gitmez olaydım. 

tipsiz lavukların yanında dokunmaya kıyamayacağımız karıları gördükçe kalbime tuz ruhu dökülmüşe döndüm. içim acıdı, içim eridi..

üstüne banklarda öpüşen çiftleri görünce combo etkisi yarattı resmen perfect çekti dışarısı bana.

tramvay'a binip eve doğru dönmeye karar verdim. tramvayda bir güzelde fortlandım. deneyimsiz olduğum için genci yaşlısı arkamda zılgıtlar çeke çeke dayadı.

zor attım kendimi eve. burası bizim safe zone'umuz burası bizim yuvamız beyler ayrılmayalım buradan.

gelin hepinize benden şuku