istanbulun istanbul kadar eski semtlerinden birinde bi apartmanın en üst katında sıradan bir mahallede oturuyodum. Evimize zamanında 3 defa hırsız girmişti. Kilit milit tutmuyordu. Alarm takdırdık. Vergilerimizi düzenli ödeyen kendi halinde elinden geldiğince yaşayan insanlardık. Babam ile annem ayrıldığından beri anneme karşı kendimi oldukça sorumluluk sahibi hissederdim. Karşı dairemizde bir adam yaşıyor.1.80 den kısa 1.70 den uzun bir herif hafif kilolu kirli sakallı bir alkolik. Kaçak elektirik kullanır apartmanda yaygara çıkarır ve herkesi rahatsız ederdi.Evi hep pis kokar çöpleri camdan dışarı fırlatır. Akşamları kapılara vururdu.Bu adam bizim karşı dairemizde oturduğu için.Bu adamın elektril kaçırmak için yaptığı bir elektrik operasyonunda bizim elektirikler gitti. Suyumuz kesildi.Çöplerini hep bizim kapımızın önüne bırakırdı. Bizde kokmasın diye atardık. Bigün annem ben yokken bu adamla konuşmaya karar vermiş.Onu ayıkken gördüğü bi sırada. Kibar ve gereğinden saygılı bir tavırla sohbete girmiş
Annem:A
Adam:B
A: I.Bey merhaba bu çöplerinizi buraya biye bırakıyorsunuz? Ayıp değil mi nolur gidip atsanız? Bakın hergün biz atıyoruz
B:ben mi dedim atın diye?
A:Siz demedinizde bu kokuda niye oturalım. Böyle yapmaya devam ederseniz. Polise şikayet edicem elektiriniz suyunuz kaçak ceremesini biz çekiyoruz.
B:şikayet edinde noluyor görün...