Hala burda olduğunu düşündüklerim için ---devam ediyorum---

Tabi ki bu olayın bir de geri dönüşü olacaktı. Ama nasıl, artık kimse kolay kolay çocuğunu dışarıya salmıyordu yada başından ayrılmıyordu. işin en ironik tarafı ise hamit-ümit bir seri katildi ve bunu bütün mahalle biliyordu, buna rağmen ona yine de polis koruması veriliyordu.

Hani derler ya "intikam soğuk yenen bir yemektir" diye. işte aynen öyle oldu ve olayın üstünde birkaç ay geçtikten sonra halkın nabzı normale dönmüşken o acı dolu vahşet yaşandı! Seri katliam!

Soğuk bir kış günü çocukların en sevdiği şey kartopu dur. Tabi katillerin de. Mahalle de her çocuk kartopu savaşı yapıyor ve ordan oraya kaçışıyordu. Ama asıl korkunç olan şey gözden kaybolan, saklanmak için inşaata giren, sesini çıkarmayan her çocuk bir daha geri dönmedi. Akşam kimi ailenin çocuğu evde ayaklarını sobaya uzatmisken kimi aile yavaş yavaş dışarıya dolusuyordu. Herkesin içinde çocuklarının yine bir kayıp vakasina kurban gitmiş olup-olmayacağı korkusu vardı. Polis çağırıldı. Belki de şehirde şuana kadar ki en kapsamlı arama yapıldı ama hiç hir sonuç çıkmadı. Ne hamit-umitten nede başka birinden.

Mahalleli bu olayın adaletini kendi sağlamak istedi ve eline taş, sopa hatta silah alan herkes Hamit-ümitin barakasina yürüdü. Güvenliğini sağlayan polisler mahalleliyi durduramadı ve...

Beyler bundan sonra tek partta bitiricem çok emek verdim burda olanları bi göreyim şimdi şukularinizi ekgib etmeyin 15 dakikaya bitiriyorum.