-Hikaye-

Lise sona geldiğimde ailem dershaneye yakın olmam ve etütleri kaçırmamam için beni küçük bir pansiyona kaydettirdi. Önceden klinik olarak kullanılan bina bir kurum tarafından kiralanmış ve dershanenin öğrencilerini barındırmaya başlamış. Okul Eylülde açılıpta yurda yerleşince ilk önce arkadaşlarla kaynaşmayı reddettim. Çünkü benim kitaplarımdan başka dostum yoktu. Ancak arkadaşlar o kadar samimi ve ikram sahibiydiler ki kısa sürede onlardan biri olmamak elde değildi. Zamanınızı almak istemiyorum ve asıl olaya geliyorum. Hafta sonları çoğu ögrenci evine gittiğinde yurt hiç kimsenin olmadığı kadar sessiz olurdu. Yine sıradan bir hafta sonu yurtta 8 öğrenci vardı ve de bizim yemeklerimizle, temizliğimizle ilgilinen 30'lu yaşlarında hiç evlenmemiş ve benim en iyi dostum olan Selvi kalmıştı.

Okuyan var mı?