Kısa bir süre başımı iki elimin arasına alıp ne tak yediğimi düşündüm beyler. siz siz olun asla sevdiğinize vurmayın ne olursa olsun. istemsiz bir şekilde elimi kapının koluna attım aslında açmaya bile dermanım yoktu. ona bir tokat atmıştım ama ben 300 kişi tarafından hard gibilmiş gibi hissediyordum. kapıyı aralayıp sağ ayağımı dışarıya attığımda anladım gitmem gerektiğini. çünkü aylardır tek bir kavgası olmayan insanlar iken bu duruma kadar düşebilmiştik. gitmeliydim. gitmem gerekiyordu belki de. evden çıkıp koca gece yürüdüm ayaklarım su toplayana kadar, son dal sigaramı içene kadar. saat 05:35 falandı sigaram bittiğinde. daha fazla yürüyemedim, aklım evdeydi, begümdeydi. aramak istemedim arayamadım. neler olmuş olabileceği üzerinde durdum saatlerce. neden ağlamıştı ? neden defol demişti bana ? ve dahası neden bu kadar uzun sürmüştü ağlama seansı ? kadınlar beyler çok garipler.