Sırt üstü yattığım yerden kafamı kaldırıp etrafa göz attığımda ise bir hastane odasında olduğumu fark ettim. Kafamdan çeşitli düşünceler geçiyor, buraya nasıl geldiğimi hatırlamaya çalışıyordum ki…. odanın kapısı sessizce açıldı.. içeriye bir afet-i devran girdi ki, benim babayiğit hasta halimizi umursamadan yerini yadırgayıp şöyle bir kafasını kaldırdı. Kadın,30-35 yaşlarında sarı saçlı, yeşil gözlü, memeleri üzerindeki daracık bodysini delip geçecekmiş gibi duran balık etli mükemmel bir varlıktı. Bana”geçmiş olsun Ferdi bey, kendinizi nasıl hissediyorsunuz”derken bir yandan acıklı acıklı gözlerimin içine bakıyor bir yandan üzerimdeki nevresimi düzeltmeye çalışıyordu. Belliki cebimdeki kimliğimi buldular diye düşündüm