Biraz dinlendikten sonra saatine bakıp, "Geç kaldım, beni oyaladın huur!" deyip kalktı, aceleyle giyindi ve çıkıp gitti. Ben, bana sarılacak, güzel şeyler söyleyecek diye beklerken, oyaladığım için beni suçlayıp gitmişti. züt gibi kalmıştım. Ucuz bir huurya bile yapılmazdı bu! Beni ne sanıyordu ki?

içimi bir tiksinti kapladı ona karşı. Yani ben gencecik bir kız olarak ona kur yapmıştım, o kadar teşhircilik yapmıştım, erkek olarak bir adım bile atamamış, yine ben adeta yalvarmıştım beni gibmesi için. 

Normalde onun benim gibi birini yatağa atabilmek için ne kadar uğraşıp, benim onu beğenmemem, yada nazlanmam gerekirken, öküzün yaptığına bak.

Hamit abiyle ilgili hayallerim suya düşmüştü. Beni basit bir huur gibi görüyordu. Ya birilerine bundan bahsederse, adım çıkardı, kimsenin yüzüne bakamazdım. Ya sürekli ister ve beni zorlarsa, ona nasıl davranmam gerektiğini bilemiyordum. Ters davranırsam herkese anlatmakla tehdit edebilirdi, hatta belki de anlatmıştı bile.

Bir anlık mesele ne boyutlara gelmişti. içimdeki gibilme isteği bana neler yaptırmıştı. Önceden de benzer duygular hissediyordum ama bastırıyordum, otobüste ulu orta gibilmem duvarımı yıkmıştı.

Artık arzularıma engel olamıyordum. Düşünmek bana birşey kazandırmayacaktı, olayların akışına göre tavrımı belirleyecektim...