Son hazırlıklarimi yaptım iste tuvalet felan otobuse bindim kalkışa yarım saat felan vardi o boşlukta dusunmeye başladım eger kaçak binersem gemiye tabi yurtdışı olcak oralarda napacaktim acaba nereye gidecektim ama bunları dert etmedim çünkü çok az bi ihtimal di bunun olmasi çünkü güvenliği fazla iyiydi .

Bi yandan da annem felan napmistir acaba diye dusundum aciyodum anneme o malla yaşamak zorunda diye üzüluyordum ona Allah korkusu olmazsa gram dusunmem gebertirim abimi düşünmedim de değil de. Ben bunları dusunurken artık vakit gelmişti geri dönüşü yok bunun bi ağlama geldi ama tuttum kendimi güçlü birisiyim beyler fiziki değilde içimde güçlüyüm onca kötü şeyler yaşadım burda anlatılmaz başka çok olay var millet manitadan ayrılır sahte triplere dertlere girerdi onu dert sanırlardı amk malları neyse ağır ağır çıktık yola uykumda geldi uyudum biraz uyandigimda ilk mola gelmişti indim bi tuvalete girdim saat 4 5 gibi bir şeydi böyle çok garip üzüntü ile karışık his vardı içimde hava felan çok garip gelmişti tuvalette ağladım biraz bi su içip bindim otobuse geri hemen yanımda bi tane abi vardı telefon la konuşuyordu geliyorum abi ilk mola dayız daha felan gülüp eğlenerek konuşuyordu abisi ile ben kendimi onun yerine koydum be güzel olurdu lan dedim icimden sonra bi posta daha uyumusum sabah 7 gibi uyandım Konya mi bolu mu bilemiyorum orda bi yerdeydik mola verdik indim yine bi tuvalete girdim çıktım bi havayı içime çektim temiz havası vardı sabah in güzel serinliği biraz mutlu olur gibi oldum ama sonra yine dusuceler içimi kemirdi...