Hastaneden çıkmam iki haftayı buldu, o sırada Zeynep ile birkaç kısa sohbetimiz olsa da onu iyiden iyiye özlemiştim. Ancak hastaneden çıktığım gün bana telefonda hayatında birisi olduğunu Fatih diye birisiyle görüştüğünü söyledi. O an lanet ettim, benim hayaliyle yaşadığıma ne idugu belirsiz birisinin rahatça sahip olabilmesine. Ne yapacaktım onu seviyordum işte, gülüşü falan o kadar güzeldi ki en kral hatunlar bile standart geliyordu onun fotoğraftaki halleri karşısında. Ama bu bağlılık bitmeliydi yapamıyordum...