Camiye gittim içeride ışık vardı. Sabah namazı vakti gelmişti, hoca sabah ezanı için camiye yeni gelmiş gibiydi. Hemen gittim caminin kapısı kapalı. Çaldım kapıyı, içerden anahtar sesi geldi kapı açıldı. Buyur genç kardeşim erkencisin maşallah dedi. Farklı bir hocaydı, tanımıyordum bunu. Yanında çocuğunu da getirmiş camiye. Ulan çocuğa bir baktım aynı bizim hocanın çocuğu, ama hoca farklı.

Gel buyur içeri dedi, ben camiye girdiğim an kolum sızlamaya başladı. Ah dedim kolumu tuttum, hoca noldu? dedi. Kolumun sancısından iki büklüm oldum, dışarda şadırvan vardı gel bir elini yüzünü yıka dedi. Camiden çıkar çıkmaz ağrı geçti. Hoca bunu farkedince gözleri fal taşı gibi açıldı. Hocanın çocuğu: "git burdan melun! Ben sana bir daha buraya gelme demedim mi?" dedi.