Bir yaz günü yine öğlen etütten çıktım eve gidiyordum, atladım minibüse yaşlılar doluydu komple ayakta kaldım yorgunluktan ölüyordum. işte bu hiçbir şeyi umursamadığım anda mesaj atayım ne olacak sanki diyerek aldım telefonu elime. Son vedamızın üstünden tam üç buçuk hafta geçmişti. Ve yazdım Zeynep ben zoeyzoey, nasıl gidiyor hemen iletilmişti.