Dershaneye gitmeye başlamıştım, ortam tak gibiydi. Gittiğim yerde kimse kimseyi takmıyordu. Matematiği gibeyim netlerim de düşüktü beyler, pek bi umudum yoktu Tm'den eli yüzü düzgün bir şey kazansam yeter diye sürünüyodum. Ara sıra Zeynep aklıma geliyordu, telefonumu abimden almıştım ama yine de onu ne aramaya ne de ona mesaj atmaya cesaretim vardı, benimle neden konuşsun ki internetten arkadaşlık etti bitti gitti dedim kendi kendime. Kendimi mesaj atmamak için zorluyordum. Ayrıca onun beni merak ettiğini düşünmüyordum. Bir sürü arkadaşı vardı anlattığına göre herhalde kim olduğumu bile unutmuştur diye geçirdim içimden.