14 OCAK 1989, PAZARTESi

Bugün bi çocukla tanıştım adı Erdinç kamerayı çok seviyodu bana köyde anlatılan cinlerle ilgili olayları anlattı ailesiyle tanıştırdı çok iyi bi ailesi var bugün pek ilginç olay yaşamadım yağmur yağıyordu gezme fırsatı bulamadım.

24 OCAK 1989, SALI

köyden ayrılacaktım istanbulda bi kaç işim vardı mehmet emminin evine gittim kapısının önüne gittim bana Köprüde evimin kapısını yaktılar demişti kapı harbidende yanmıştı mehmet emmiye seslendim duymadı kapıyı tıkladım kapı açıldı bi kere daha seslendim ses seda yok içeri girdim biraz yürüdüm

ama hâlâ sesleniyorum bi anda kapı kapandı ben kapıyı açık bırakmıştım içerisi çok karanlıktı bende kameranın ışığını yaktım etrafı pek aydınlatmadı ama önümü görebiliyordum birazdaha yürüdüm duvardaki resimler dikkatimi çekti resimler tersti resimlerin yanında çerçeve içinde âyetler yazıyordu duvara yaklaştım koridordan sanki bişey düşmüş gibi ses geldi ben korkudan hemen geri çekildim sesin geldiği yere yürüdüm bi daha ses geldi bu sefer bişey kırıldı duvarın arkasına sakladım mehmet emmiye seslendim duymadı o sesler devamlı geliyordu

devamlı bişeyler kırılıyordu mehmet emmi belki yukardadır diye merdivenden çıktım seslendim kimse yoktu sanki arkamda biri var gibi hissettim sonra çerçeveler sallandı ben hemen aşağıya indim resimler normaldi yani düz çevrilmişti kafayı yiyecektim nerdeyse üst kattan ayak sesleri geldiğini duydum merdivene yaklaştım mehmet emmi merdivenin üstündeydi evde olanları anlattım helallik almaya geldiğimi söyledim çok tuhaf gözüküyordu sanki o değildi elindeki sopayı bana fırlattı küfür etti devamlı bi kelime söylüyordu "raus" devamlı bunu tekrarlıyordu beni kapı dışarı etti biraz bekledim gelir diye ama gelmedi bende eve gittim geç olmuştu