Evet, gideceğimiz yere varmıştık beyler.Çok kez sokaklarda sürünmeme rağmen hayat bile denilemeyecek kadar iğrenç yaşamımda ilk kez böyle bir yere geliyordum. Yaşamımı sorgulamaya başlamalıydım.
Bulunduğumuz yerin genelevden farkı yoktu ki zaten öyleydi.Bu sarışın da buraya düşmüş olmalı ve başı belaya girmiş olmalıydı. Fakat benim nasıl bir yardımım dokunabilirdi ki.Daha kendime yardım edemiyordum.Her odadan bir çığlık sesi. Bağrışmalar,küfürler ve yerdeki sigara izmaritleri. Havada da sinir bozucu berbat bir koku. Hayat acımasızdı bu zaten kuşkusuz bir gerçekti. Neler olacağını düşünmeden burdan çıkıp gitmek istedim ve bir yandan ağlayarak koşa koşa çıktım. Ağlamamın sebebini bilmiyordum. insan canı istediğinde ağlamalı. Kendisini sıkınca ileride daha kötü oluyo.
Kendimi tekrar o istasyonda buldum.O'nu beklediğim bankta oturmuş etrafı seyrediyordum. Elimde bir sigara diğer elimde yarım kalmış cep viskisi. Yaşamımı gözden geçirmeliydim.
Yavaş yavaş O'nun evine doğru ilerlerken derin düşüncelere daldım ve aniden aklıma gelen parlak fikri hayata geçirmek istedim. Cebimde istemeyeceğim kadar kağıt ve bir de kalem vardı.Az önce gördüklerimi ve hayat tecrübelerimi de düşünerek bir yazı yazıp gizlice yolda yürüyenlerin cebine bırakıyordum. Bazen de camı açık arabalardan içeriye atıyordum. Eğer etrafta kimse yoksa camdan içeri elimi uzatıp sigara paketlerini çalıyordum. işte dün gibi hayırladığım o kağıtlara şöyle yazmıştım;
Acı çekmenin hazzı diğer her türlü zevkten farklıdır. Beni kendime getirir.Her acıda kendime bir pay bulabilirim. Gelecekteki acılarımı şimdiden çekebilirim. Sanırım beni ayakta tutan biraz da bu garip haz. Durmadan düşünmemin sebebi de bu.Geçmişi, geleceği,olanı, olmayanı,mutluluğu, acıyı.Gürültüden hoşlanmam,her şeye hemen parlar, anında geri sönerim. Merhamet resmen içime işlemiş. Fakat yaşamak benim için bir suç ve sebebi de benim. Kendimi suçlayabildiğim tek konu bu.Bundan da haz alıyorum. Sebepsiz bir şekilde ayakta kalmak için çabalıyorum. Oysa ki birisi gelip fişimi çekse ona minnettar olabilirim.Ama bunu kabullenemeyeceğimi de çok iyi biliyorum, yapamıyorum.Bu garip acı izin vermiyor bana. Ayakta kalmam konusunda sert emirler veriyor.Ben de direnemiyorum. Hala ayaktayım.
Yazan;S.

Hiç sıkılmadan tam 6 kişinin cebine koydum bu kağıtları ve penceresi açık 3 araba buldum. ikisinde sigara paketi vardı. Paketleri alıp kağıtları koydum ve ağır ağır O,nun evine doğru ilerledim.Eve gittiğimde...