çok hızlı yürüyordu,ara sıra arkasında kaldığım oluyordu nerdeyse. saçma gelebilir ama o okulun kapısında yanyana beklerken çok farklı hissettim
kafamda gelecekten manzaralar vardı o ara, yakıştık be.geldi o sıra bizim oğlan, eğildi öptü yanaklarından ismini söyledi tanıştılar.ben uzaktan
izliyorum, elimden aldı hırkasını giydirdi. çıktık okuldan ortada bizim ufaklık iki yanından ikimiz de elini tutmuşuz öylece yürüyoruz. vallahi çok
güzeldik. nadir de olsa içinde benim bulunduğum bir tablo çok güzeldi. bizim eve bıraktık kardeşimi girerken yakaladım bunu tembihledim "evdekilere
bi şey deme geliyorum birazdan."
hemen yakında bir park vardı oraya yürüdük, oturduk bir banka dizdizeyiz. kokusu,gülüşü çok farklıydı. içinde bir duygu hisseder ya insan böyle,
hiçbir şey ifade etmeyen, heyecan ve mutluluk karışımı bir yumru.her nefes alışımda onu hissediyordum.bir yandan o konuşuyordu ama ben yanımda
olmasına rağmen onu düşünüyordum.ona özel bir hareket var "heey" der başını yana yatırır gülümserdi, hafif gözleri kısılır böyle, bakanı hayata
döndürür.her kız yapabilirdi bunu ama o başkaydı.o bana başka geliyordu. seslendi bana gülerek "heey, hadi artık zütür beni" dedi. samimiydik,
o yapmacık ilişkilerdeki strateji savaşları yoktu aramızda yada nebileyim işte gösterişle, etiketle işi yoktu, masumdu.Otobüsle gidilecek mesafedeydi
evi, gelmemi istemedi bindirdim otobüsüne. arkamı dönüp giderken mesaj geldi, "çok güzeldi" yazmış. mutluydum çabucak döndüm eve, knight oynadım.