bi gün daha burada geçmişti.en azından sokakta değildim bu bile yeterdi sevinmem için.bir de bi kadınla aynı evdeydim bu daha çok yeterdi. fakat aşık olup olmadığımı bilmiyordum, henüz bunun izahı güçtü. zaman var anlayacağınız, spoiler vermeyim. neyse beyler bi süre böyle beraber yaşadık.ne de olsa beni de arayıp soran birileri yoktu. üniversite okumaya gelip,2.senemde annem ile babamı bi kazada kaybettim. zaten tek çocuğum, akraba ilişkileri de yok.bu şehirdeki evimi de kumarda belki para kazanırım diye kaybetmişim. kısacası gibilmiş bir hayat,her şey yalan,her şey berbat. aylar içinde bir berduşa dönüşmüştüm. fakat nihayet bu güzel kadın sayesinde adeta tekrar yaşama dönmüştüm. beraber gündelik işlerde çalışıp bi şekilde geçiniyorduk. arada sırada zevk için sevişip aşk ve sevgiden uzak bir yaşam sürüyorduk.iki berbat berduş,iki sevgiye aç, sevgi kırıntısı dahi kalmayıncaya kadar sönürülmüş iki berduş. tanrı resmen bütün mesaisini bize ayırmıştı. fakat biz amaçsızca bu acımasız yaşama el ele göğüs germiştik. günler ve aylar geçti...