Nasıl unutmuştum ben o telefonu. Kafamı banka vurdum. Vurdukça vurdum sinir krizi geçirdim kafam kanıyordu. Başkaları bana bakarak napıyor bu aptal modundaydı. Aralarından esmer, yeşil gözlü, minyon tipli bir güzel gelip elindeki kumaşı kafama tuttu. Napıyorsun sen kendine gel diye bağırıyordu.Ben sesleri yankıyla duyuyor kendime gelmeye çalışıyordum. Kendime geldiğimde kafamın acısı beni öldürecekti. Kıza çok teşekkür ettim. Numarasını verdi fakat telefonumun babamda olduğu yeniden aklıma geldi.Çıldıracaktım. Kız sakinleşmem için kafamı omzuna koydu. Biraz daha iyi olmuştum. Kendime geldim ve kıza ne isterse yapabileceğimi söyledim.O da teşekkür etti ve akşam beni ararsan daha iyi olabilir dedi. Bende gülerek tamam dedim.2 Dakika boyunca bakıştık ve benim aklıma telefon geldi hemen yerimden uçtum. Kız nereye gidiyorsun dedi fakat kız şuanda umrumda değildi. Hemen eve koşturdum. Kapıyı tıklattım. Babam evde değildi. Anahtarla girdim eve. Babam daha önce modemleri saklardı hep. Bende oralara baktım fakat bulamadım.O an nefes alamadım. Kafayı yiyecektim nerede bu telefon. Aklıma babamın odası geldi. Annem bizi bırakıp gittiğinde odasını küçültmüştü babam. Hemen odasına koştum. Bunu normal şartlarda yapsaydım heralde babam beni kemerle döverdi. Odasına girdiğimde telefonumu dolabın üstünde buldum.O an dünyalar benim oldu, içimi namazdaymış gibi bi huzur kapladı.O an nirvanaya yükseldim. Hemen soğuk bir duşa girdim.Çok rahatlamıştım. Telefonu aldığım gibi o resimleri sildim. Bana kızın verdiği nottaki numarayı tuşladım ve rehberime kaydettim. Akşam olmuş, babam gelmiş, yemekler yenmiş ve odalara çekilmiştik.Bu gece o kızı arayacaktım.