Keşke karşılaşmasaydım.O kişi benim babamdı. Beni 2 gündür takip ediyormuş. Aslında Umutcanın annesinin evine gittiğimi,bu otele geldiğimi herşeyi görmüş. Beni görür görmez yüzüme 2 tane tokat attı. Ensemden tutarak arabaya attı. Yoldayken bana hep küfür etti. Senin gibi *oğulun dıbınakoyim şerefsiz adi utanmadınmı* dedi.Ben ağlamaya başladım. Herşeyden çok pişman oldum.Ama hormonlarım bana engel oluyordu. Yeniden becermek için can atıyordu. Babam eve geldiğimde telefonumu aldı yeniden 2 tane daha tokatladı ve yüzünü görmiyeyim diyip odamı kitledi. Yatağa uzandım. Olayları gözden geçirdim. Yaptığım şeyin ne kadarda şerefsizce birşey olduğuna karar verdim. Sabaha kadar düşündüm, utandım,ağladım. Sabah olduğunda hatunumdan özür dileyecektim. Fakat onun ismini her andığım an içim kıpır kıpır oluyordu. Yaşama sevinci oluyordu. Sanırım aşık olmuştum.Ama olamazdı.En sevdiğim yakın arkadaşımın annesini önce becerip sonra da annesine aşık olmak yakışmazdı bize. Sabah olduğunda babam biraz daha olsa siniri azalmıştı. Telefonumu istemiştim ama vermemişti. Bilgisayarı açıp azıcık dolaştım. Hormonlarım yeniden harekete geçti ama bu sefer yapamazdım olmazdı.31 çektim.31 çekerken onu nasıl yaslayıp gibtiğim aklıma geldikçe dahada azıyordum. Azıcık dışarı çıkıp hava alıyım dedim. Dışarı çıktım bizim ordaki parka oturdum ve gökyüzünü izledim.Bir anda aklıma o şey geldi.Ben nasıl unutmuştum. Telefonda hatunumun resimleri vardı...