# 2

Akşam üzeri Edremite vardık.Bir otelde oda tutup sabah erken vakit Kaz Dağı milli parkına gittik.Bir kaç saatimizi burada geçirdikten sonra dağlara doğru uzanan orman yoluna giriş yaptık.Toz toprak yolda bir saati bulan yolculuğun ardından genişçe bir alana gelmiştik. Atakan yanında getirdiği fotoğraf makinesini çıkarıp etraftan resim çekiyordu bende elimde tuttuğum bölgenin haritasından nerelere gidebiliriz diye bakınıyordum. Mümkün olduğunca araba ile ulaşılacak noktaları seçiyordum.Bu sayede başımıza gelebilecek herhangi bir olayda araba yolunu takip ederek tekrar şehire inebilirdik. “Evet Atakan bence şu yolun çevresinden dolaşalım. Akşam olana kadar malzemeyi indirecek bir alan illaki buluruz.”dedim. Atakanda kafa sallayarak “farketmez Kadir” dedi. Arabaya tekrar binerek tozlu yolda tam gaz devam ettik. Tüm gün aramamıza rağmen kamp yeri bulamamıştık. Saat akşam 7 ye yaklaşıyordu. Havanın kararmasına az bir süre kalmıştı. Arabayı ben kullanıyordum. Hava kararmadan biran önce bir yere yerleşmek istiyordum. Atakan sürekli “kadir biraz hızlı gidiyosun knka” “yavaşla oğlum” diyordu. Hava karardığında biz hala yoldaydık.Bir ara sol tarafımda boş bir alan görür gibi oldum.Tam kafamı çevirip bakıcaktımki “kadir önüne bak!” sesiyle irkildim.Bir şeye çarpmıştık. Atakana neye çarptığımızı sordum.Tam olarak göremediğini fakat ufak bir şey olduğunu söyledi. inip bakmak için arabayı durdurdum.