Nerede kalmıştık sevgili dostlar?
O gece sabaha kadar ağladım. Sadece 1 saat uyuyabildim. Saat 07.00 gibi kalkıp okula gittim. Otobüsteyken aklımda birçok şey vardı? Bana yakışanı mı yapmalıydım yoksa Selda’ya yakışanı mı?
Kafamda yüzlerce soruyla okula girdim. Bütün gün ne yapmam gerektiğini düşündüm. Sanki kafamın içine binlerce ülkücü girmiş, Hep bir ağızdan slogan atıyorlardı:
“Dişe-diş, kana-kan, intikam-intikam”
Büyük bir kararsızlıkla sınıftaki binlerden birinden Selda’nın telefon numarasını aldım. Okul bitene kadar kimseyle konuşmadım. Okul bitince de doğruca eve gittim. Yine o meşhur çalışma masamın başındaydım.(Şu anda bu olayı yine o meşhur çalışma masasından yazıyorum).
Selda’ya cennetteki sinema salonlarında izletileceğini tahmin ettiğim o videoyu yolladım. Cevap yazdı:
_Sen kimsin?
_Bu videoyu babana yollamamı ister misin?
_Ne istersen yaparım, Ne istersen…
(Burada müdahale etmek isterim. Kendinizi benim yerime koyun. 17 yaşında bir gençsiniz. Nefret ettiğiniz bir o kadar da beğendiğiniz bir kız size “Ne istersen yaparım, Ne istersen…” yazıyor. Aklınızdan ne geçerdi?)