Hafta sonu gelmişti. Etiket olalım, kızları avuca almak kolay olur düşüncesiyle zengin bini olan panpamın Mersosuyla kızlarla buluşacağımız mekana gittik. 6 kız 3 erkek idik. Kişi başına 2 kızın düşüyor olması durumu beni benden almış bu sefer ceylanın dötüne yaslanan aslan kadar sabırsızlanıyordum. iftarı yaptıktan sonra Sarıyer civarında gibimdirik bir cafeye oturduk. Cafede ki müzik sesinden kimsede muhabbet şevki kalmamıştı, bir kişi dışında.. Oda yerinde duramayan çavuş beyin komutlandırdığı Bozruk idi. Ortamı neşelendiren, muhabbet açan, güldüren bir bin olarak kızları sürekli tav etmeye çalışıyordum. Muhabbeti genelde ben şekillendiriyor, karıları yakından tanımaya çalışıyordum. Hepsine aynı ilgi ve şefkati gösterip, hangisi düşerse olur diye oltayı kolluyordum. Evet bu seferde balıkçı olmuştum, kancaya ağzını atacak olan huur benim olacaktı ve oltanın her kancasında farklı balık yemi vardı; çünkü farketmezdi çavuş beyi eski günlerdeki özgürlüğüne kavuştursun yeterdi.