Bu sorunu çözmenin iki yolu var: Ya ışıktan hızlı giden takyonların zamanda geriye gitmesini, o zaman aralığından bakıldığında “zamanda ileri giden takyonlar” olarak algılayacağız ya da takyonları asla göremeyeceğimizi kabul edeceğiz. Birinci durumda, geçmiş zamanlarda yaşayan insanların zamanda geriye giden takyonları “zamanda ileri giden takyonlar” olarak algılaması, neden-sonuç ilişkisini korumamızı sağlayacaktır. Einstein’ın Görelilik Teorisinin temel prensibi olan “görelilik kavrdıbına” göre bu mümkün.

ikinci durumda ise yine nedensellik sorunu yok, çünkü takyonlar geçmişe gitse bile geçmiş zamanla etkileşime girmiyor ve bu takyonları asla göremiyoruz, fakat bunun yerine yeni bir sorun var: Göremediğimiz ve etkileşim kuramadığımız takyonları nasıl ele geçireceğiz ve ışıktan hızlı yolculuk etmek için bunları bedava enerji kaynağı olarak nasıl kullanacağız?