beni martin korkutuyordu kontrolsuz sekılde ilerliyordu ve benım sozlerımı artık dikkate almıyordu...

martin sabah oldugunda sevinçli bir şekilde her zaman ki gibi bizim eve geldi.. martin e bundan sonra bu işleri bıraktıgımızı daha da yapmayacagımızı söyledim, martin son 1 iş dercesine fakirliğimizi yüzümüze vurarak benim irade mi yıkmaya çalısıyordu.

irade mi kontrol edebılıyordum cok olsa da bunları artık yapmamam gerekıyordu. 3 gün sonra martini evin balkonun da laptop ile takılırken gördüm.. bir laptopları yoktu ve maddi durumları da almaya yetecek kadar iyi değildi, fakir mahallesi idi oturdugumuz yer.