Biliyorum önemsiz ama bende çok sevdim hemde 1. Sınıfta be aga sevmeyi o zaman öğrendim kaybolunca üzülmeyi gelince sevinmeyi o mutlu olunca bende olurdum 4. Sınıfta gitmek zorunda kaldım 5. Sınıf için aklımda hep o hep o tabi ben seviyorum o sevmiyor.. En sonunda o okulda derslerim düşünce ailem geri verdi diğer okula diğer okula baya yardım etmişdi babam o aralar 5 cafesi vardı taksimde bilen olur belki "kültür nargile cafe" neyse çok hardım etti okula okul hemen aldı sınıfa giricem kalbim tak tak çok atıyor girdim sınıfın ortasında o tam Karşımda 2-3 sn bakıştık çığlık attı ben arkaya sıraya gittim arkadaşlarım geldi hemen buna bakıyorum seviyorum işde