/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
  1. 226.
    +3
    Sabah kalktığımda saat 8’di. Koltuktan kalkıp banyoya gittim. Aynaya baktığımda yüzümdeki yazının geçmiş olduğunu gördüm. Bu iyiydi.
    Tekrar içeri geldiğimde annem kalkmıştı, günaydın dedim ve kahvaltıyı hazırlamasına yardım ettim. Kahvaltı sofrasını kurduktan sonra anneannem ve dedemi uyandırmak için yukarı çıktım. Onları uyandırıp aşağı indim ve babamı da uyandırdıktan sonra hep beraber kahvaltı yaptık. Kahvaltıdan sonra babama telefonumun şarj aletinin bozulduğunu bahane ederek yeni bir şarj aleti almak için şehre gitmem gerekiyor dedim. ilk başta olmaz dese de ısrarlarım sonucunda arabasının anahtarını almayı başardım. Şimdi şehre inip hocayı bulmam gerekiyordu.
    Arabaya bindim ve yolculuk başladı. Yaklaşık olarak 3 saat sürecekti. Yolculuğa başladığımda saat 10’du. Hızlıca hocaya ulaşıp geceye kalmadan köye geri dönmek istiyordum.
    Sorunsuz bir yolculuğun ardından ilçe merkezine ulaştım ve bir bakkala girip kıraathane sohbetinde adını öğrendiğim hocayı sordum. Nerede yaşadığını tarif etti. Teşekkür edip tekrar arabama bindim ve tarif ettiği adrese doğru yola koyuldum. ilçe merkezine epey uzak bir yerdeydi, 25-30 dakikalık bir yolculuğun ardından adamın dediği gibi patika yola saptım ve biraz sonra hocanın evi karşıma çıktı.
    3 katlı, ahşap, oldukça eski bir evdi. Evin ağaçlarla dolu bir bahçesi ve arka tarafında geniş bir tarlası vardı. Arabamdan inip bahçeye girdim ve evin kapısına doğru ilerledim. Üst kattaki penceredeki perdenin hareketi dikkatimi çekti, hanımı ya da kendisi olduğunu düşündüm ve kapıyı tıkladım.
    ···
   tümünü göster