-Hmm peki K.G.A. bey.

Böyle ufak tefek şakalarla Ebru'yu kızdırıyordum.

Neyse içeri girdik. Bildiğiniz tabure konseptinde, orta halli salaş bir balıkçı restoranıydı.

içeri girdik.

-Selamın Aleyküm abi.
+Ve aleyküm selam abicim buyur ne yersiniz.
-Abi sen ikimize yetecek büyüklükte bir çipura ve bir bardak su getirir misin dedim.
+Tamam kardeşim dedi ama

Adamda Ebru da şaşırmıştı.Bir bardak su,bir balık ne alakaydı amk diye düşünmüşlerdi belliki.

Biraz sonra balık ve su geldi.

Ebru merakla bana bakıyordu.

Suya biraz tuz atıp Ebru'ya gösterdim.

-Ne görüyorsun?

+Bir bardak tuzlu su dedi şaşkınlık içerisinde.

-"Balığı gösterdim".Ne görüyorsun Ebru?

+Balık dedi.

-Yaklaştın ama iki soruda da doğru cevabı veremedin.
Bak Ebru bu bardaktaki bir zamanlar bu balığın hayat kaynağıydı.Ama balık artık o balık değil,su da artık o su değil.Şu an yine yanyanalar ama hiçbir faydası yok birbirlerine. Sanki iki yabancı gibiler.
Demek istediğim şu ki,
Biz böyle olmayalım Ebru'm.
Biz bi aradayken beni görenin aklına sen, seni görenin aklına ben geleyim. Yanyana geldiğimizde farklı insanlar olmayalım hiçbir zaman. Hata yapsakta birbirimizi bırakmayalım.Hep böyle olalım. Gidene kal diyelim. Göndermeyelim.