Devam ediyorum.
Gözlerime dolan gözyaşlarımı var gücümle tuttum ve dedim ki,"Hadi kalk, vakit kaybetme. Kız arkadaşın paketini bekler". Başını salladı, ilacı aldı paketine koydu ve ağlayarak uzaklaştı.

O gittikten sonra, dükkanın kapısını kapattığımı ve akşama kadar ağladığımı bilirim ben. O dükkandan taşınalı seneler oldu, geçen o mahalleye düştü yolum. Sordum soruşturdum buldum o çocuğu.

Evine gittim, kocaman adam olmuş. Bir kızı vardı yanında dünyalar tatlısı bir kız. Adı Senem Deniz. Eski günlerden açıldı konu,"Hala gidiyor musun?" dedim. Kızını "Kızım sen biraz içeri git bakalım, büyüklerin bir konuşsun" dedi.

Kız,"Tamam babacığım" diyerek odasına gitti. Kızın duymadığından emin olduktan sonra başladı ağlamaya "2-3 sene önce bırakmıştım . Rüyama girdi abi, acı çekiyorum dedi bana. Artık sevmiyor musun dedi bana abi.

Nasıl gitmeyeyim? Demek ki alıyor abi. Demek ki acı çekiyor abi" dedi. Kızın ismi, Senem vefat eden kız arkadaşının, Deniz ise eğer çocukları olursa diye seçtikleri isimmiş. Kızı yetimhaneden almış,o günden beri hiç hayatında bir kadın girmemiş.

Kızı da içeri göndermesinin sebebi, babasının ağladığını görmesin, babasını güçsüz bilmesin diyeymiş. "Sevdiğimi koruyamadım,bu kızı koruyacağım abi" dedi bana.