Yaşananlardan sonra evime gittim ve o kadar mutluydum ki hedefime uğraşmıştım hayatımın aşkına ulaşmıştım çok yorucu bi hafta geçirdim ve artık iyi bir uyku çekmek istiyordum ve uzun bi zaman uyudum uyandığımda Büşraya mesaj attım ve cevap gelmemişti aradan 1-2 saat geçti ben hala cevap bekliyodum ama cevap gelmiyordu en sonunda aradım telefonlarıma çıkmadı. Ertesi sabah direk Büşralara gittim ve içeri girdim Büşranın dün yaşananlardan pişman olduğunu düşünüyordum ve Büşraya seni kırıcak bi hareketimmi oldu diye sordum gidiyorum dedi buralardan gitme kararı aldığını söyledi tercih dönemi gelmişti ve tüm bu yaşananlardan sonra burada kalamayacağını ve bi daha çalışıcak güç bulamadığı söyledi o anda dün dğnyanın en mutlu insanı iken şuan birden dünyanın tavanı kafama çökmüştü bianda tüm dünya omuzlarıma yük olmuş gibi hissediyordum. Adeta bi önceki günün tersiydi bu kadar kolay mıydı bırakıp gitmek ben onun için neler feda ederken o bir gün çıkıp gidiyorum diyordu bu kadarmıydı Büşra senin için yaptığım onca şeyden sonra sonumuz bu muydu?Bi şey söyleyemeden sadece gözümden akan yaşlarla onun o güzel gözlerine bi kez daha bakıp bi şey söylemeden çıktım evinden bi şey söyliyecek durumum yoktu çünkü adeta eksilere inmiştim, bitmiştim...