ona ait bir hesaba. Aslında bu isteğin ne kadar yersiz ve can yakacağını bildiğin halde açar bakarsın. Sonra ona ait bir fotoğraf çıkar karşına, yenidir de üstelik. Bakarsın önce, süzülür bir damla yaş sol yanağından, çünkü kalbine daha yakındır sol gözün.

Derken altında ki ayrıntılar ilişir gözüne birden. Hani koca bir kayanın üzerine geldiğini görüp yerinden bir milim bile oynayamamak gibi bir şey olur ve üzerine onca ağırlık ilişir birden. Çünkü; senle gittiği yerlerdedir ve üstelik senden bir başkasıyla.

Hani o an gömleğinin düğmelerini açsan kalbinin göğüs kafesinden yırtılarak kendini dışarıya atmaya çalıştığına şahit olacaksın gibi olur. Susarsın.. Bu kez gözlerini kapatmaya çalışırken iki gözünden de süzülür yaşlar. “Bunu hak edecek ne yaptım ki?” dersin kendi kendine sessiz çığlıklarla. Ve işte kalbinden o an geçen o dua içten yapılmış bir duadır ve emin ol eninde sonunda kabul olur.

O yüzden hep o anlardan korkuyorum seni üzecek bir dua etmekten. Ve ben hâlâ o anlarda içim sızlaya sızlaya senin iyiliğini diliyorum. Umarım bana çektirdiğinin bedelini ödemek zorunda kalmazsın hiç bir dünyada…