Ama gozlerimi açmakta zorlaniyordum vucudum ter icinde kalmisti ve galiba ölüyorum dedim artik nefes almam bile yavaslamisti kendimi biraktim daha fazlasini hatirlamiyorum, uyandigimda ufak bir odada serum ve idrar torbasi baglanmis bi sekilde yatiyordum, haydaa ne hastanesi ya ölmedim mi yani diye dusunurken annem ve babam iceriye girdi babam gıkını cikarmadi ama annem biraz aglamisti belliydi niye yaptin bunu kendine falan filan ben hala olayin sokundaydim ve icimde hissettigim buyuk bir aci vardi, yaklagib iki hafta yattim ilaclar cok buyuk hasar vermisti vucuduma tedavisi iki hafta surdu taburcu oldugumda ise eve gidip kitabi incelemeye basladigimda 17. Sayfada intihara dinimizin bakişi ve intihar etme asamasina gelen bi insanin neler yapmasi gerektigi yaziyordu, bunlarin bulundugu sayfanin benim ictigim hap sayisi olan 17 ile ayni olmasi tesaduf yada baska bi seydir onu bilemem ama beni derinden etkileyen acı bir hatira olarak aklimda yer eden bir olaydi. Okuyanlara tesekkur ederim..