Devam
... Ağır adımlarla tekrar eve yöneldik. ikimizden de ses seda çıkmıyordu. Biraz düşünceli gibiydi. Birkaç dakika sonra eve varmıştık. Furkanla Fatih de eve dönmüşlerdi. odada eşyalarını yerleştiriyorlardı. Canan Nurcan ve Alinin Ablası Gülhayat oturmuş kahve içiyorlardı. Ablası 27 yaşında ve bayanlara göre uzun sayılabilecek bir boya sahipti. Evli değildi. Belki de ince fiziği onu selvi gibi narin gösteriyordu. Kısık sesle konuşuyordu hep. Geleleli çok olmamıştı ama biz onu abla belledik; o da bizi kardeşi. Ço çalışkandı. Alinin her işini yaptığı , arkasını topladığı belliydi. Üniversitedeki Alinin beceriksizliğini düşününce pek de haksız sayılmazdım. Bu yaşta birinin hele ki doğuda küçük bir köye evli olması gerekir diye düşünmüştüm. Ama gidip de böyle bir şey sorma kabalığında bulunmayacaktım tabi. Bizim kızlarla pek samimi olmaya başlamışlardı zaten. Nasıl olsa öğrenirdim bir şekilde.
Yaklaşık bir saat sonra ablası hadi yemeğe gidelim, anamlar bekler o kadar hazırlık yaptılar deyince sanki tüm ev halkı bunu bekliyormuşuz gibi kalktık birden. gerçekten de bir hayli acıkmıştık. yürümeye başladık beraber. biraz ağırdan da alarak etrafı inceliyordum. 10 dakika sonra eve vardık. Tahta kapyı itip içeri girdiğimizde br parlaklık bizi karşıladı. Hani düğün yerlerinde birbirine bağlı renkli lambalar vardır ya, ne deniyor adına bilmiyorum şimdi, avlunun üstüne onlardan takmışlardı. her yer ışıl ışıldı . Ortaya kocaman iki sofra serilmişti ve huyumuzu suyumuzu bilmediklerinden binbir çeşit yemek yapmışlardı. Fatih in Allahım, bu ne dedğini işittim. Alinin babası güldü. Çocuklar elin oturun buyrun dedi. 60 yaşındaki adamın nezaketten iki büklüm bizi ağırlamaya çalışması hem çok hoşuma gitmişti hem de içimin cız etmesine sebep oldu. Buradaki insanlar yoksul sayılabilecek bir hayta yaşıyordu aslında.
Her neyse sofraya oturduk kuzu tandırından çorbasına kibe dedikleri kuzu işkembesinden yaptıkları dolma tarzı bir yemeğinden kuru patlıcan dolmasına salata ayran... Anlatamam size. Savaştan çıkmış gibi yedik. Hala anlamadığım furkan o zayıf bünyesiyle neresine yedi o kadar yemeği...