they call me alpha

Birkaç gündür yazmadığım için boğazımı sıkan bir şey var. Ertelediğim şeylerin içimde yarattığı hüzün, boşa harcadığım vakitler birikmiş sorunlar olarak hayatıma yansıdı. Burada yazdığım şeyler sadece hayatımda yaşadıklarım. Bir şeyi temsil etmiyorum. Okurken gözlerin kanıyorsa okuma. Kardeşlikte bulunmadım. Sadece başlığı okudum. Duygularımı ve gerçekleri yazıyorum. Alfa demişti ki, ben size varacağınız yeri gösteriyorum, yolunu size bırakıyorum. 3 yıllık ne yapacağını bilemeyiş ardından hacı tyler’ ın bana hissettirdiği yol bu. Şuanki konumumu savunmuyorum. Ama yol alıyorum ve umursamıyorum. Şuan beta hislerin beni aşağı konuma koyuyor ya, bunu görebiliyorum mesela. Aynından bende de var çünkü, kitlenin bize bağışladığı. Bunu umursamıyorum.

O şey boğazımı sıkıyor. Sorunları basit gördükçe, zihnimi dinginleştirdikçe, boşluklardan sızıyor ama içimde başka bir güç ise beni mutluluğa ve bunları yazmaya itiyor. O şey daha çok küçük ve ben onu besledikçe büyüyecek. Diğer güçsüze -ama benim güçlendirdiğim- baskın gelecek ve hayatım değişecek.

içimde ufak şeylerden öfke nöbeti çıkarmaya çalışan bir ses var. Ben o sese 2 kere yenildim daha önce. Artık onu tanıyorum. Yine bana bunu yapıyor o şey. Boğazımı sıkıyor, mantıktan uzaklaştırıyor. Ben spor yapıyorum, yürüyorum, yazı yazıyorum. Bunların ardından o, duygusal boşluğumu bekliyor. O sürekli tetikte ve ben her yazdığımda onu tekrar farkediyorum. X’ e kazandırdığm farkındalık bana farkındalık olarak dönüyor. Karşımdakinin en embesil düşüncelerini dinlerken karşı argüman sunmuyorum. Ona sadece nesnel veriler sunuyorum. Konuşma bitince de tüm olayı unutuyorum.

Paraya değer verene bir insan hiç olmadım. Biraz iyi biraz kötü anlamda saflığımdan. Dışardan öyle yani. Bir ara rastgele pahalı kıyafetler giymiştim. O ara bir gaza gelmedim değil. Rahat hissetmek açısından. Ama için beta, çevren betaysa sorunlar seni bırakmaz. Bak bir gün bile mutlu olamazsın. Mutluluğu metalarda arıyorsunuz. Her şey araç. Sen içinde doğru ve kendinden dönen bir mekanizma kurmadıkça nefes alamayacaksın. içindeki pislik seni kullanarak yaşayacak ve sen ona hizmet edeceksin. Şuan hayattaki tek amacım ona değil kendime hizmet etmek. Doğruya hizmet etmek. Doğruya hizmet ettikçe kazanımlarım olacak diye düşünüyorum. Bak bunu beta gibi düşünmüyorum. Saksoyla gelen uçan daire değil bu. Bu alın teri. Alın teri dediysem misal verdim. Millet zütü çıkana kadar çalışıyor. Benimki atın toynağı. Ama bir toynak savaş kurtarır de abart kendini bakalım ehehe.

Doğru yolu görebiliyorum. içimdeki hangi ses neye hizmet ediyor görebiliyorum. Kardeşliğin savaştığı şeyi görebiliyorum. Oyun, ferre, kadın, 31, içki, iç acıtan şarkılar. Bunların bağımlılık haline gelmesi. içinde bundan beslenen ve kendine yatırım yapınca boğazını sıkan yaratık. Bir alfayı kimse istemez. Kimse gerçeklerle yüzleşmeyi istemez. Ama biz istiyoruz. Biz bu canavarı yenmek istiyoruz. Biz daha iyi bir hayatı hak ediyoruz. Bu uzun bir maraton. Suyunu, besinini kendin üreteceksin ve yanına alacaksın. Maraton bittiğinde tekrar doğacaksın. Bunlar sana güvendiğin kaynaktan vaat edilenler. Kurtulacaksın pisliğinden, iyi hissedeceksin. Şuan hayal edemeyeceğin kadar iyi. Bunlar söylendi.

Modumu biraz düşürdüğüm şu 2 günün sonunda o sefil yaratık kulağıma güvensizlik fısıldadı. Zaten onu daha iyi duyabilmek için bir cheating day yapmıştım. Önceki ona hizmet ettiğim gibi bir gün geçirmiştim. X’ in dediği gibi artık yalan daha bir yalan. Ben de onu gördüm tekrar. Daha bir iğrençti. Onu dinlemeyince bana işkence yapmaya başladı. Onun söz hakkı yok. Ben onu yok ediyorum. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın.

Bu düsturu gerçekten edinirsen tüm mükafatları dışardan ve içinden alırsın. Mesela gerçekten yorgun değilken zaman geçsin diye uyuyorsan büyük bir yanılgı içindesin. içindeki mekanizma seni kandırıyor. Gerçek yorgunluk ve konfor yanılsaması arasındaki farkı anlarsan kendinin kölesi değil sahibi olursun. Kendinin kölesiyken hiçbir savaşı kazanmayı bekleme. Hayattaki en büyük savaşı kendinle verirsin. insanlar dışarıyı, başkalarını eleştirip duruyor. Çünkü kendisiyle savaşması gerektiğini aklından bile geçirmiyor. Farkında olmadan kaybettiği bir savaşın sonuçlarını yaşıyor. Ben çevremde gerçekten mutlu insan görmüyorum. Dış sorunların içinde kaybolmuş insanlar görüyorum. Yazık lan. Allah’ ın yarattığı en üstün yaşam formunun geçirdiği ömüre bak. Bir araya gelseler hayata çağ atlatacak canlılara bak. Yazık oğlum yazık. Ben kendimi kurtarmaya bakıyorum. Çalışmadığınız, kendinize yenildiğiniz her saniye kötülüğe hizmet ediyorsunuz, ediyorum. içselleştirmem gereken nokta bu. Bu hatalar olabildiğince az tekrarlanmalı. Ben insanım.